Geschreven door Daphne op 2 nov 2013 | 1 comment

Door de drukte van het nieuwe schooljaar in combinatie met een nieuwe studie ben ik helemaal vergeten om te vertellen hoe het in Ierland was! Ik ben bij elkaar 3 weken weggeweest en zoals ik in mijn vorige update heb verteld  heb ik eerst het international Irish laser event meegedaan in zuid Ierland (Cork). We hebben besloten deze wedstrijd ook mee te doen als oefen-evenement. Achteraf was dat maar goed ook, want ik merkte wel degelijk dat ik een paar maanden geen wedstrijden meer gevaren had. (door rugblessure)  Ik heb heel veel geleerd van mijn fouten. Ik ben hier 13e geworden van de 85.

Toen dit afgelopen was zijn ik en mijn coach naar Dun Laoghaire vertrokken. Een plaatsje dichtbij Dublin. Tegen die tijd kwam Marit Bouwmeester daar ook aan. (zilver OS2012) en mocht ik met haar meetrainen! Het was de eerste keer dat dat mocht en het was erg leuk en leerzaam. Heel af en toen kon ik het al van haar winnen. Al bleken de verschillen tijdens de echte wedstijden nog wel een stuk groter te zijn…

Het EK zelf duurde 6 dagen, waarvan de eerste 3 dagen (6 races) kwalificatie wedstrijden waren voor de Gold/ Silverfleet. Uiteindelijk ging ik als 35 de gold in. (de eerste helft mocht door). v/d 100.  Super gaaf natuurlijk! Bij de eerste wedstrijd in de Goldfleet merkte je meteen dat het niveau erg hoog lag. Goed starten werd ineens een stuk moeilijker en iedereen finishte veel dichter op elkaar.

Uiteindelijk ben ik 27e geworden. Hier ben ik best blij mee. Ik heb mijn Internationaal Talentstatus van NOC NSF opnieuw behaald. Ook was ik 2e under21. Hier was geen prijs voor maar betekent wel dat ik goed op koers lig! Vanwege mijn rugblessure heb ik niet kunnen deelnemen aan het WK onder 21 jaar in Hongarije. Bij dit evenement ben ik de top drie van dat evenement wel voorgebleven!

Ook ben ik blij om te zien dat mijn bootsnelheid al veel beter is dan afgelopen jaar. Het moment na de start, als iedereen 100% gas geeft, gaat bij mij ook veel beter. Ik val er niet meer zo snel tussenuit.

Het is gaaf om te zien dat ik progressie heb gemaakt, helemaal na zo’n vervelende blessuretijd. Op sommige stukjes merkte ik wel dat er misschien nog meer had ingezeten als ik niet geblesseerd geweest zou zijn, omdat mijn techniek bijvoorbeeld in de down-wind ietsjes minder was dan voorheen. Ook op tactisch gebied heb ik af en toe fouten gemaakt. Juist door deze dingen ben ik nog gemotiveerder geworden dan ik al was, omdat ik weet dat ik nog zoveel beter kan!

Ook de tijd die ik met Marit door mocht brengen was erg inspirerend en leerzaam. Ik kon alles wat ik wilde weten aan haar vragen en ik kon natuurlijk ook zien wat haar routines waren.  Niet alleen kon ik een beetje afkijken bij haar, maar ook bij de andere top 15 zeilers van de laatste Olympische Spelen!

NK

Zo’n twee weken na het EK was het Open Nederlands Kampioenschap in Medemblik. De dames moesten met de heren mee racen. Het was een spannend evenement met tricky omstandigheden. Aflandige wind, licht weer, vlak water, wat betekend dat je het verschil niet op technisch gebied kan maken, maar vooral op tactisch gebied. Idereen kan de boot goed varen met die omstandigheden wat resulteerde dat het veld erg dicht bij elkaar lag de hele tijd. Voorheen waren deze omstandigheden nog niet helemaal mijn ding. Gelukkig zijn mijn tactische beslissingen  het afgelopen jaar veel beter geworden. Ik zeil met meer zelfvertrouwen en dat zag je ook aan mijn racen, want ik kwam bijna elke wedstrijd top 5 bij de eerste bovenboei. Wat helaas nog steeds minder ging waren de down-winds. Erg jammer, want vaak blijkt dat toch de sleutel te zijn voor een overwinning in een race. Voorheen was de down-windkoers altijd mijn beste rak maar sinds mijn blessure ben ik het ‘gevoel’ een klein beetje kwijt.  Hier heb ik tijdens dit evenement telkens punten laten liggen, wat ervoor zorgde dat ik voor de laatste race gelijke punten had met een ander meisje; Dewi Couvert. Zij heeft het afgelopen jaar ook mooie stappen gezet en is erg goed in deze omstandigheden. Uiteindelijk finishte zij voor mij in de laatste wedstrijd en is de titel naar haar gegaan. (Marit Bouwmeester deed niet mee)

Ik baalde enorm dat ik niet gewonnen had, omdat ik mijzelf nog nooit Nederlands kampioen heb kunnen noemen. Toch ben ik niet geheel ontevreden over dit evenement. Ik ben blij om te zien dat ik steeds ‘allrounder’ wordt. Je hebt veel zeilers die alleen met harde of zachte wind goed zijn. Ik win het niet met harde of zachte wind, maar ik zit er wel bij en daar ben ik blij om.

Verder  staan er voorlopig geen wedstrijden op het programma. Het seizoen is afgelopen. Wij trainen in Nederland tot begin december want daarna wordt het echt te koud. Vanaf januari gaan we met het team weer een aantal weken naar Palma de Mallorca en ik heb nu alweer zin in komend seizoen! groetjes D