Dat was het dan! Mijn vakantie zit er alweer op. En wat was het fijn!
Ik besefte mij dat dit mijn eerste rustmoment is geweest sinds de coronacrisis uitrbrak half maart. Normaal gesproken krijgen wij onze rustmomentjes vlak voor- of na een wedstrijd, maar ja… die bleven uit. In plaats van rusten heb ik keihard ‘doorgebeukt’ zoals we dat noemen binnen onze sport. Dat de wedstrijden gecanceld werden was natuurlijk erg jammer, maar tegelijkertijd zag ik kansen! Kans om mijn fysieke basis te verleggen. Ik heb nog nooit zoveel uren gemaakt op de fiets als in deze periode en ik merkte dat ik beter werd!
Op het water hebben we vooral gewerkt aan ‘de details’, zoals mijn coach ze noemt. Situaties of manoeuvres die niet vaak voorkomen en we daarom minder trainen dan de basisvaardigheden. Als een van de weinigen in de wereld mochten wij wel trainen en we wisten dat de concurrentie even stil stond. Daarom voelde het als de juiste tijd om hieraan te werken. De trainingen in deze periode vond ik ook erg leuk omdat ze dus iets anders waren dan normaal. Omdat ik deze skills niet heel vaak heb getraind merk je dat er nog heel veel verbeterpunten zijn. Dat hielp enorm om extra procesmatig bezig te zijn. En dat is niet onbelangrijk in een periode zonder wedstrijden. De motivatie van mij en mijn teamgenoten is regelmatig op en neer gegaan maar het procesgericht trainen werkte voor mij heel motiverend.
En dus ben ik aardig goed de coronacrisis doorgekomen. Nieuwe dingen geleerd, fit geworden… Totdat ik 3 weken voor mijn vakantie pijntjes in mijn rug kreeg. Conclusie: Rust nodig. En ik blijk niet de enige sporter te zijn die door corona te weinig rust heeft gekregen. Het is een veelvoorkomend probleem bij sporters, te weinig rust. Overigens niet alleen bij sporters maar ook in het werkende leven. Soms uit ook mentale vermoeidheid zich met fysieke klachten. Rust is dan vaak een oplossing… zeg ik nu heel stoer. Maar ook bij mij gaat het toepassen van deze wijsheden dus met vallen en opstaan.
Je begrijpt.. ik heb genoten van mijn vakantie. Ik hoop snel weer helemaal fit te zijn want in september staan er wedstrijden op het programma waar ik natuurlijk heel graag bij wil zijn!
Verder wil ik even zeggen dat ik denk aan alle zorgverleners die tijdens de crisis keihard hebben ‘doorgebeukt’. Ik hoop dat zij overeind zijn gebleven en nu ook hun welverdiende rust hebben kunnen nemen.
Daphne